ခ်စ္သူ...
တေၿမစိီၿခားေနေပမယ့္..
ႏွလုံးသားတစုံ အတူရွိေနရင္ ၿပည္စုံခဲ့ၿပီေနာ္...
အတူမရွိနုိင္တဲ့ အခုလုိအခ်ိန္ေတြမွာ
မဖတ္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ စာတခ်ဳိ႔နဲ႔ မေၿပာနုိင္ေသးတဲ့
စကားေလးေတြကုိ ဒုိင္ယာရီရဲ့စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဖာ္ၿပရင္း
အတူၿပန္ဆုံမယ့္ေန႔ကုိ ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဆဲပါ...။
ဒီည...
ၾကယ္ေတြ မထြန္းလင္းနုိင္ခဲ့သလုိ
လမင္းၾကီးက တိမ္ေတြၾကားမွာ ေမွးခုိ အိပ္စက္ေနတယ္ထင္ပါရဲ့...
အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ မိွန္ၿပၿပ မီးလုံးေလးေတြရဲ့ေအာက္မွာ
ခ်စ္သူကုိ သိပ္ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ကဗ်ာေတြ သီရင္းနဲ႔ေပါ့...။
ခ်စ္သူ...
ၿပန္မရနုိင္ေတာ့တဲ့ မေန႔က အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ၊ ၾကည္နူးခဲ့ၾကတဲ့
မနက္က အေၾကာင္းေတြကုိ ၿပန္ေတြးမိတုိင္း
အိပ္ရာထက္မွာ လူးလြန္႔ရင္း ငါ့ရင္ခုန္သံေတြ ခုထိ ငါၿပန္ၾကားေနရတုန္းပဲေလ....။
ဟုတ္တယ္..ခ်စ္သူ
ေနာက္ဆုံး ငါသိခဲ့တဲ့ငါ့ကုိယ္ငါနဲ႔..ငါေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြရဲ့အေၾကာင္းကလဲ
နင့္ကုိ သိပ္ခ်စ္ဆုိတာပါပဲဟာ....။
No comments:
Post a Comment